به گزارش رصداقتصادی : از طرفی تولیدکنندگان نیز از پوسته خود خارج شدند و سعی کردند برای تأمین نیاز بازار داخل و صادرات تولید محصولات خود را افزایش دهند. دولت نیز در این مسیر سخت با تمام فعالان اقتصادی همراه شد و سعی کرد شنونده درخواست‌های آنها باشد. این در حالی است که دولت دوازدهم، یک اقتصاد فلج و بیمار را به ابراهیم رئیسی داد. کارشناسان بر این باور بودند که اصلاح خرابی‌های دولت گذشته حداقل چندین سال زمان می‌برد اما کابینه رئیسی ثابت کرد که در مدت شش ماه هم می‌توان کارهای بزرگ انجام داد. نمونه آن افزایش تجارت کشور است. سال 1400 با احتساب کالاهای غیرنفتی و میعانات، به ارزش 52 میلیارد دلار صادرات ثبت شد و این در حالی است که در سال 1399 این رقم 41 میلیارد دلار بود؛ لذا دولت رئیسی رشد 25 درصدی را در این بخش به ثمر نشاند. واردات کالاهای مواد اولیه صنعت و تولید کشور نیز سال گذشته افزایش پیدا کرد و به عدد57 میلیارد دلار رسید که این عدد نسبت به سال 1399 رشد 31 درصدی (سال 1399 حدود 43 میلیارد دلار واردات) داشته است.
یکی از مهم‌ترین کارهایی که دولت رئیسی در دستور کار خود قرار داد، کنار گذاشتن غربی‌ها و توجه به سایر کشورها بود. دولت سیزدهم به این باور رسید که بدون غرب هم می‌توان اقتصاد کشور را توسعه داد. این در حالی است که دولت روحانی، یک دولت کاملاً غرب‌گرا بود و اقتصاد ایران را به نظر غربی‌ها و برجام پیوند زده بود. ولی دولت سیزدهم برای آنکه شرایطی را فراهم کند که اقتصاد ایران جان دوباره بگیرد سراغ شرق، کشورهای همسایه و کشورهای جدیدی رفت که در 8 سال فعالیت دولت دوازدهم حتی نیم نگاهی هم به آنها نشده بود. در دولت ابراهیم رئیسی، صادرات ایران به کشورهای نیجریه 100 درصد، موزامبیک 2 هزار درصد و آفریقای جنوبی 300 درصد، افزایش داشته است و این امر نشان می‌دهد که بدون برجام و کمک غرب می‌توان اقتصاد ایران را مدیریت و راهبری کرد.
در مدت فعالیت دولت سیزدهم تقویت دیپلماسی ایران، توسعه همکاری‌ها با کشورهای همسایه، الحاق ایران به سازمان همکاری شانگهای، فعال‌سازی پیمان اوراسیا و سایر موارد، خاری در چشم غربی‌ها شد، چرا که آنها تصور می‌کردند با گسترش تحریم‌ها می‌توانند دست و پای ایرانیان را ببندند و اقتصاد کشورمان را فلج کنند اما نتوانستند. کارنامه کاری دولت هم نشان می‌دهد که قبل از اغتشاشات وضعیت اقتصاد ایران چگونه به سمت بهبود در حال حرکت بود. به‌عنوان مثال در سال ۱۴۰۰ بیش از ۱۳ میلیون و ۱۲۷ هزار تن کالا به ارزش پنج میلیارد و ۶۴۳ میلیون دلار بین ایران و اعضای اتحادیه اقتصادی-گمرکی اوراسیا تبادل شد که رشد ۵۱ درصدی در وزن و ۶۶ درصدی در ارزش را به همراه داشته است. به هر ترتیب یک‌سال فعالیت دولت سیزدهم نشان داد که در فضای بین‌الملل و تجارت بین‌الملل، تحریم بیش از 20 درصد اثرگذار نیست و 80 درصد مشکلات مربوط به داخل است. سال گذشته 102 میلیارد دلار تجارت غیرنفتی و 20 میلیارد دلار صادرات نفتی و میعانات نفتی انجام شده که بر این اساس، 122 میلیارد دلار تجارت با وجود سخت‌ترین شرایط تحریمی صورت گرفته است.
بنابراین در شرایطی که اقتصاد ایران روز به روز با وضعیت بهتری روبه‌رو می‌شد و نرخ تورم در مسیر کاهش قرار گرفته بود، غربی‌ها که از ایران بدون غرب دچار دلهره و هراس شده بودند، اغتشاشات را برنامه‌ریزی و شرایط را به نحوی ترسیم کردند که ریسک سرمایه‌گذاری و همکاری اقتصادی در ایران بالا است. تمام تلاش آنها بر این بود که نگذارند ایران بدون غرب موفق و قطب خاورمیانه شود. از سال گذشته هیأت‌های اقتصادی از کشورهای مختلف وارد ایران شد و هیأت‌هایی هم از ایران راهی کشورهای همسایه می‌شد. به اذعان وزرای صمت و اقتصاد، تا قبل از اغتشاشات هفته‌ای حداقل دو هیأت خارجی به ایران می‌آمد و تقاضا برای سرمایه‌گذاری و همکاری مشترک روز به روز در حال افزایش بود.
پیمان پاک، رئیس سازمان توسعه تجارت در این باره گفته بود یکی از نقاط قوت دولت سیزدهم فعال کردن دیپلماسی اقتصادی و تجاری بود. عضویت در همکاری شانگهای، فعالیت گسترده در اوراسیا، رفت‌وآمدهای سیاسی و ایجاد انگیزه برای تجار و فعالان اقتصادی داخلی و خارجی، بخشی از کارهایی است که در دولت سیزدهم انجام شد. با توجه به سیگنال‌های مثبتی که ایجاد شد هفته‌ای نبود که چند هیأت اقتصادی وارد ایران نشود. حضور متناوب، پرترافیک و فعالانه هیأت‌های خارجی و حضور پررنگ ایران در بازار سایر کشورها، سبب شد برخی از کشورهای متخاصم با توطئه بخواهند نگاه سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی خارج از کشور را نسبت به ایران تغییر دهند. او ادامه داد: دشمن از دیدن فضای ایجاد شده در ایران احساس خطر کرد و سعی نمود فضای ایران را با ایجاد اغتشاشات بدون امنیت نشان دهد و هیأت‌های اقتصادی را تحت‌تأثیر بگذارد که البته در برخی از موارد هم موفق شده است. دشمن از پیشرفت‌های اقتصادی و تجاری ایران هراس دارد. دشمن نمی‌خواست دولت سیزدهم و فعالیت‌هایی که انجام می‌دهد منجر به پیوند کسب‌وکار جهانی، ارتباط تجاری و صنعتی و رونق تولید و تجارت شود و از این‌رو هر اتفاقی هم که افتاد آن را چند برابر منعکس کرد. رئیس سازمان توسعه تجارت گفته بود: طی سال‌های گذشته تمام فعالیت‌های اقتصادی معطل برجام بود و حال تا غربی‌ها دیدند ایران در حال پیشرفت است، کاری کردند جو ایران به هم بریزد، لذا امیدواریم بزودی تمام مشکلات حل شود و ایران شاهد سرمایه‌گذاران و تجار خارجی در کشور و حضور تجار و سرمایه‌گذاران ایرانی در خارج از مرزهای ایران باشد.
حال که اغتشاشات و آشوب‌ها کمرنگ شده است، غربی‌ها از راه‌های دیگری به فکر ضربه زدن به اقتصاد ایران هستند. آنها با هدف قرار دادن شرکت‌ها و برندهای معتبر و قدیمی درصدد آن هستند که ده‌ها هزار نفر را بیکار کنند تا دولت سیزدهم با تنگنای بیشتری مواجه شود و مانند دولت دوازدهم، به سمت غربی‌ها برود.
غربی‌ها و رسانه‌های معاند از طریق فضای مجازی و هر پلتفرم دیگری در حال تبلیغ علیه برندهای بنام ایران هستند. برندهایی که نیاز بازار داخل را تأمین می‌کنند و صادرات هم دارند. برندهایی که با سرمایه بخش خصوصی شکل گرفتند و بزرگ شدند و هیچ سهامدار دولتی و حکومتی ندارند. غربی‌ها برای آنکه تولید داخل را فلج و فضایی را فراهم کنند که اقتصاد ایران تضعیف شود، برندهایی چون میهن، دیجی کالا، اسنپ و... را متصل به نهادهای دولتی می‌دانند و از مردم خواسته‌اند که با خرید نکردن از این برندها، به نهادهای دولتی صدمه بزنند! این در حالی است که هیچکدام از برندهایی که عنوان می‌شود، وابستگی به نهاد دولتی و حکومتی ندارند و به‌صورت کاملاً مستقل اداره می‌شوند. بر این اساس غربی‌ها به‌دنبال آن هستند که با کاهش خرید مردم از واحدهای صنعتی و تولیدی، موجی از بیکاری در کشور راه بیفتد و در نهایت خودشان منتفع شوند.
بسیاری از مجموعه‌های تولیدی که رسانه‌های معاند از آن صحبت می‌کنند، برای بیش از 30 هزار نفر به‌صورت مستقیم و غیر مستقیم شغل ایجاد کردند لذا کاهش خرید منجر به افت تولید و در نهایت تعدیل نیرو می‌شود و این همان هدفی است که غربی دنبال می‌کنند. آنها با اشاعه اخبار کذب مبنی بر اینکه فلان شرکت تولیدی در مبارزه با اغتشاشاگران فعالیت می‌کند و یا اخباری مشابه درصدد زمینگیر کردن اقتصاد ایران هستند.
کارشناسان و آنهایی که با بازی‌های رسانه‌ای غرب آشنا هستند می‌گویند که غربی‌ها از ایران قدرتمند ترسیدند و از همین رو درصدد تضعیف اقتصاد ایران هستند. بدین جهت با نشانه گرفتن واحدهای صنعتی و تولیدی می‌خواهند، اشتغال کشور را در معرض خطر قرار دهند تا بتوانند به خواسته‌های خود برسند.
آنها با تأکید بر اینکه غربی‌ها دولتی مانند دولت دوازدهم می‌خواهند که در برابر آنها ایستادگی نکند و به خواسته‌های آنها توجه کند، می‌گویند که مردم ایران باید هوشیارانه عمل کنند و بدانند غربی‌ها از سر دلسوزی حرفی را به میان نمی‌آورند.
بـــرش
با توجه به سیگنال‌های مثبتی که ایجاد شد هفته‌ای نبود که چند هیأت اقتصادی وارد ایران نشود. حضور متناوب، پرترافیک و فعالانه هیأت‌های خارجی و حضور پررنگ ایران در بازار سایر کشورها، سبب شد برخی از کشورهای متخاصم با توطئه بخواهند نگاه سرمایه‌گذاران و فعالان اقتصادی خارج از کشور را نسبت به ایران تغییر دهند.
در شرایطی که اقتصاد ایران روز به روز با وضعیت بهتری روبه‌رو می‌شد و نرخ تورم در مسیر کاهش قرار گرفته بود، غربی‌ها که از ایران بدون غرب دچار دلهره و هراس شده بودند، اغتشاشات را برنامه‌ریزی و شرایط را به نحوی ترسیم کردند که ریسک سرمایه‌گذاری و همکاری اقتصادی در ایران بالا است.
حال که اغتشاشات و آشوب‌ها کمرنگ شده است، غربی‌ها از راه‌های دیگری به فکر ضربه زدن به اقتصاد ایران هستند. آنها با هدف قرار دادن شرکت‌ها و برندهای معتبر و قدیمی درصدد آن هستند که ده‌ها هزار نفر را بیکار کنند تا دولت سیزدهم با تنگنای بیشتری مواجه شود و مانند دولت دوازدهم، به سمت غربی‌ها برود.
هیچکدام از برندهایی که از سوی مردم مورد تحریم واقع شدند وابستگی به نهاد دولتی و نظامی ندارند و به‌صورت کاملاً مستقل اداره می‌شوند. بر این اساس غربی‌ها به‌دنبال آن هستند که با کاهش خرید مردم از واحدهای صنعتی و تولیدی، موجی از بیکاری در کشور راه بیندازند و در نهایت خودشان منتفع شوند.
.jpg)
.gif)
.gif)
0 دیدگاه