"سینگولاریتی الزام قرن بیست و یکم"

"دکتر حسین ممتاز- عضو هیئت علمی دانشگاه و مشاور کسب­وکارها"

تعجب نکنید! می­دانم شاید برای شما خنده­آور باشد که کشف و اختراع این موارد خیلی مهم بوده است! برای نمونه باید بدانید روزگاری فلفل تعیین­کننده سطح تجارت بود! این کالا زمانی مختص به ثروتمندان خاص بود و از هند به غرب می‌رفت. دستیابی به شهرهای هند برای این کالا در کنار جاده ابریشم و قدرت چین منجر به جنگ‌های جدید و روابط مختلف اقتصادی و سطوح صنعتی شد. در حقیقت به واسطه فلفل(و شاید تندی آن!) اروپای قرون وسطا و چین، در طرف دیگر زمین، منجر به این شدند که دروازه اتصال مشرق به غرب تغییرات اساسی نمایند؛ و اینگونه شد که به واسطه محصولات و اتفاقات گوناگون پایه­های عصر صنعتی شکل گرفت. در حقیقت آنچیزی که امروزه ما "نوستالژی" می­خوانیم ریشه در اتفاقات گوناگون دیگری دارد که می­توان تمامی آنها را برخاسته از "تجملات و عشق به دانش محصولات بیشتر و بهتر" دانست. اما دنیا در حال تغییر سرسام­آور، سریع و بنیادی است. شرایط در قرن جدید بسیار عوض شده است. دیگر استفاده از شیوه­های قدیمی که زمانی بهترین خود بودند پاسخگویی کافی را در انجام امور ندارند؛ هرچند که ممکن است هنوز در برخی از سازمان­ها، این شیوه­ها بصورت پراکنده به عنوان مهمترین اصل اساسی تلقی شوند، ولی هستند سازمان­هایی که دعوت­کننده شیوه­های نوین هستند. این عوامل در حوزه­های مختلف قابل بررسی بوده و می­توان آنها را به شیوه­های گوناگون تحلیل کرد. اجازه بدهید برای اینکه متوجه شوید چرا تغییرات در قرن بیست و یکم الزام تلقی می­شود به برخی از عوامل مانند: "بازار، مصرف­کننده، فناوری و عوامل اجتماعی" بپردازیم:

1- عوامل مربوطه به بازار کار: بازار کار دیگر مشابه گذشته نیست؛ نرخ نوآوری و شدت آن بیشتر از هر زمان دیگری است. بازار­های جهانی در حال رشد هستند و بازارهای الکترونیکی، مجازی و اَبری[1] در حال ظهورند. روش­های نوین بازاریابی شکل گرفته­اند. فرصت­های بسیاری برای برون­سپاری با پشتیبانی فناوری­اطلاعات صورت پذیرفته است. نیاز به مبادلات سریع و مبتنی بر تقاضا هر روز بیشتر از قبل شده و معنای محصول با آنچه در گذشته می­دانستیم کاملاً تغییر کرده است.

2- تقاضای مصرف­کنندگان: مشتریان و کاربران خواهان محصولات کاملاً سفارش­سازی شده هستند. خواهان محصولاتی با کیفیت، تنوع و تحویل به ­موقع و حتی تولید توسط خودشان هستند. در این دوران مشتریان قدرتمندتر شده وفاداری آنان کمتر شده و کانال­های بازاریابی قدرت کمتری پیدا کرده­اند. در این دوران بیشتر از تبلیغات، دوستان و آشنایان و میزان مشارکت مشتری در تولید بیش از هر چیز دیگری موثر شده است.

3- فناوری: هر چقدر که در خصوص سونامی فناوری صحبت به میان آید باز کم است! تغییرات آینده بطور بسیار گسترده­ای وابسته به فناوری است. محصولات جدید و نوآورانه بیش­ازبیش رونق یافته است و وضعیت محصولات تغییر کرده است. محصولات بطور سریع منسوخ و محصول جدید(و یا نیازمند بازآفرینی[2]) به حالت جدیدتر شکل گرفته است. رشد اطلاعات در حال افزایش سرسام­آوری است و اطلاعات محور تولید قرار گرفته است.

4- عوامل اجتماعی: بسیاری از قوانین ناکارآمد شده است؛ مقررات جدید در حال افزایش است. نیروی­کار متنوع­تر و پیرتر می­شوند و زنان حضور بیشتری دارند. بازارهای جدیدی از حضور نوجوان و بخصوص زنان در حال شکل­گیری و توسعه است. امنیت سرزمین، حملات تروریستی و بخصوص محیط­زیست نگرانی بسیاری از مردم شده است. مسئولیت اجتماعی[3](SR) سازمان­ها افزایش یافته است و استفاده از منابع سایر سرزمین­ها به غیر از زمین مطرح است.

آری! دنیای شناخته شده ما دیگر تغییرات اساسی کرده است؛ دیگر همه چیز عوض شده است. مفاهیم و ابزارهای ما کهنه و غیرقابل استفاده شده است و وقت تغییر اساسی فرا رسیده است. اما واقعاً چه شد؟ چرا دنیای ما اینگونه شد؟

من ریشه این اتفاقات را "تغییر رویکرد" و پیدایش یک "پارادایم جدید" می­دانم. به همین خاطر است که صحبت از شکل­گیری سینگولاریتی یک الزام و واقعیت در دنیای آتی ما محسوب می­شود.

[1]-Cloud computing

[2]-Reinvention

[3]-Social Responsibility (SR)

"سینگولاریتی الزام قرن بیست و یکم"