به گزارش رصد اقتصادی: در چنین شرایطی فعالیت صنایع بیش از پیش دشوار شده است. در این میان نهایی توانیر مبنی‌بر کاهش برق مصرفی صنایع فولاد تا 10 درصد دیماند مصرفی از شرکت برق در عمل به معنی توقف تولید در صنایع فولاد است. این مانع در شرایطی در مسیر فعالیت فعالان صنعتی به وجود آمده که سال جاری از سوی رهبر معظم انقلاب با عنوان «تولید، پشتیبانی‌ها و مانع‌زدایی‌ها» نام گرفته است؛ هرچند سیاست‌های اجرایی کاملا مخالف رونق یافتن تولید هستند.
در اواسط تیر شاهد ابلاغ نامه‌ای از سوی شرکت مدیریت تولید، انتقال و توزیع نیروی برق ایران (توانیر) به واحدهای فولادی بودیم. در نامه موردبحث ذکر شده که با توجه به محدودیت‌های اعمالی در تامین برق، این صنایع موظف هستند با تنها 10 درصد برق دریافتی از شبکه فعالیت کنند. کاهش برق واحدهای فولادی به 10 درصد دیماند مصرفی این واحدها عملا به معنی توقف تولید در این صنایع است. ابلاغیه مورد بحث بدون برنامه‌ریزی قبلی صادر شده و حتی امکان برنامه‌ریزی از تولیدکنندگان سلب شده است.
نکته عجیب‌تر ماجرا آنجاست که ابلاغیه یادشده تنها به شرکت‌های خصوصی تعلق دارد اما این روند برای واحـدهای وابسته به دولت با سخت‌گیــری کمتری دنبال می‌شود. در چنین شرایطی باید تاکید کرد که این تمایز میان بخش خصوصی و شرکت‌های وابسته به دولت منطقی و منصفانه نیست.
کمبود فولاد در راه است
چالش مورد بحث زمینه افت قابل‌توجه تولید فولاد و محصولات فولادی را فراهم می‌کند؛ در ادامه سودآوری این مجموعه‌های تولیدی کاهش خواهد یافت. اما این پایان کار نیست چراکه به‌‌زودی شاهد کمبود فولاد در بازار، تقویت بازار سیاه و رشد قابل‌توجه بهای فولاد و محصولات فولادی خواهیم بود.
توجه به شرایط موجود، تداوم گرما تا پایان تابستان و ….. انتظار می‌رود معظلات ناشی از تامین نشدن برق ادامه یابد. به‌علاوه آنکه باید تاکید کرد مشکل برق و تامین انرژی مورد نیاز واحدهای تولیدی به امسال اختصاص ندارد؛ یعنی با وجود شرایط فعلی و عقب‌ماندگی‌هایی که در صنعت برق با آن روبرو هستیم، اینطور برداشت می‌شود که این روند ادامه‌دار است و حتی در سال‌های آینده بیشتر هم می‌شود. بنابراین هرچه سریع‌تر باید راه‌حلی برای آن اندیشیده شود. توجه به این نکته ضروری به‌نظر می‌رسد که تداوم قطعی‌های برق معضلاتی را به دنبال خواهد داشت از جمله آنکه وقتی واحدهای فولادی تولید خود را متوقف کنند در ادامه ناچار به تعدیل نیروی انسانی نیز خواهند بود؛ بدین ترتیب در شرایط کنونی با چالش‌های جدی روبه‌رو خواهند شد.
در همین حال باید تاکید کرد که فولاد در رده صنایع مادر است و تولید و فعالیت در آن به منزله به گردش در آمدن چرخ صنایع دیگری است؛ بنابراین توقف یا کاهش قابل توجه تولید در واحدهای فولادی کشور، تداوم فعالیت در صنایع بسیاری را تحت تاثیر قرار خواهد داد. با این وجود باید اقرار کرد که مسئولان و سیاست‌گذاران بدون توجه به عواقب این دست تصـمیـم‌گیری‌ها ابلاغیه صادر می‌کنند. گویی برخی مسئولان و سیاست‌گذاران داخلی حتی مصرتر از خارجی‌ها کمر به نابودی صنایع ما بسته‌اند. حتی دولت ایالات متحده نیز برای شروع تحریم علیه صنایع ایران فرصتی 3 ماهه تعیین کرد؛ اما این بار مسئولان داخلی بدون هیچ تعیین زمانی، زمینه توقف تولید را در صنایع فولادی فراهم کرده‌اند.
.jpg)
0 دیدگاه