به گزارش فاطمه باقری خبرنگار رصداقتصادی، در روزگاری که بسیاری از کارکنان درگیر روزمرگی، خستگی‌های کاری و عدم انگیزش هستند، پویش‌هایی چون «هر نفر یک قدم رو به جلو» می‌توانند به‌عنوان محرک‌هایی موثر، نه‌تنها در ارتقاء بهره‌وری بلکه در تحقق اهداف کلان سازمانی و حتی ملی ایفای نقش کنند.
این پویش بر پایه یک اصل ساده اما مهم شکل گرفته: اگر هر فرد، فقط یک قدم نسبت به دیروز جلوتر باشد، نتیجه نهایی یک حرکت جمعی بزرگ خواهد بود. در بسیاری از سازمان‌هایی که این پویش اجرا شده، افزایش حس مسئولیت‌پذیری، انگیزه‌ی فردی، و در نهایت ارتقای عملکرد گروهی گزارش شده است. پرسنل احساس می‌کنند دیده می‌شوند، مورد حمایت‌اند و فرصت رشد برای همه وجود دارد.
در گفت‌وگو با برخی کارکنان سازمان‌هایی که این پویش را اجرا کرده‌اند، نتایج جالبی شنیدم: یکی از کارمندان بخش اداری می‌گوید: «فقط با یادداشت‌برداری روزانه از کارهام و تلاش برای یک بهبود کوچک، تونستم ظرف یک ماه، زمان پاسخ‌گویی به ارباب‌رجوع رو تا یک‌سوم کاهش بدم.» همین تجربه‌های کوچک، وقتی در بدنه‌ی یک سیستم تکرار می‌شود، می‌تواند به بهبود چشم‌گیر عملکرد کلی سازمان منجر شود.
از منظر مدیریتی نیز، این پویش‌ها کارکرد مهمی دارند. در دورانی که سیاست‌گذاری‌ها و اهداف کلان به سرعت تغییر می‌کنند، رویکردهای انگیزشی درونی و مشارکت‌جویانه مانند این پویش می‌توانند حلقه‌ی واسطی میان کارکنان و اهداف سازمانی باشند.
در سطح کلان، این مدل از پویش‌ها می‌تواند منجر به شکل‌گیری فرهنگ «خود بهبودی» در میان نیروی انسانی کشور شود؛ فرهنگی که وابسته به دستور و نظارت بیرونی نیست، بلکه از درون افراد می‌جوشد و منجر به پیشرفت مداوم و پایدار در ابعاد مختلف جامعه می‌شود.
«هر نفر یک قدم رو به جلو» فقط یک شعار نیست، بلکه دعوتی است به بازنگری در خود، محیط کاری و حتی نحوه‌ی زیستن. این پویش، تمرینی جمعی برای بهتر شدن است؛ چه در سطح یک تیم کوچک، و چه در سطح یک کشور بزرگ.
.jpg)
0 دیدگاه