دکتر رضا گلپیرا درباره پروتکل دفن افرادی که به دلیل ابتلا به کرونا فوت شده‌اند، ضمن رد برخی شایعات مبنی بر عدم دفن بهداشتی این افراد، گفت: ما بر اساس پروتکلی از قبل تعیین شده در این زمینه عمل می‌کنیم که البته فقط برای کرونا نیست، متوفی را طبق پروتکل بهداشتی خاص دفن می‌کنیم، به‌طوری که فرد را در بیمارستان به صورت کامل کاور می‌کنند و دیگر کسی حق ندارد کاور را باز کند. در نهایت متوفی با نظارت بهداشتی دفن می‌شود، نه اینکه او را به خانواده تحویل دهند.
پی‌نوشت: برخی کاربران ادعا کرده‌اند این تصاویر قدیمی هست و مربوط به جانباختگان مبتلا به سارس می‌باشد.
یک جوان داش‌مشتی از جمع خانواده‌های داغدار به طرفم آمد و از نگرانی‌اش درباره غسل ندادن پیکر پدرش گفت. وقتی گفتم: الحمدلله غسل پدرتان انجام شد، یک‌دفعه از این رو به آن رو شد و با خوشحالی با همان لحن خاص خودش گفت:«حاج آقا! جونم رو می‌دم برای شما طلاب».
هرچه شایعه درباره حفر خندق جدید در آرامستان قم، دفن جانباختگان ویروس کرونا در گور دسته‌جمعی و بدوت رعایت موازین شرعی شنیده‌اید، فراموش کنید. با ما همراه باشید تا ماجرای کفن و دفن این هموطنان را از نمای نزدیک برایتان روایت کنیم. همه‌چیز از اولین روزهای شیوع کرونا شروع شد؛ از انتشار خبری درباره امتناع نیروهای غسالخانه از غسل فوت‌شدگان ویروس کرونا به‌دلیل ترس و نگرانی از سرایت بیماری.
انتشار همین خبر کافی بود تا گروهی از طلاب در شهر قم با قبول تمام خطرات احتمالی موجود، برای تجهیز و تدفین منطبق بر احکام شرعی جانباختگان ویروس کرونا پیشقدم شوند. این طلبه‌های داوطلب و فداکار، بار زمین‌مانده‌ای را برداشتند که نه‌فقط برای خانواده‌های متوفیان بلکه برای تمام جامعه به دغدغه‌ای بزرگ تبدیل شده‌بود.
با گفت‌وگوهای ما با حجت‌الإسلام‌والمسلمین دکتر «محمدحسن زمانی»، رییس ستاد حوزوی بحران و حوادث غیرمترقبه کشور، و نیز یکی از طلبه‌های داوطلب در کمیته «تجهیز و تدفین فوت‌شدگان ویروس کرونا» همراه باشید تا در جریان دغدغه‌مندی اهالی این کمیته برای انجام تمام دستورات شرعی در این زمینه قرار بگیرید و ببینید زیر پوست ماجرای غسل و کفن و دفن جانباختگان ویروس کرونا، یک رویداد انسانی و سرشار از حس مسئولیت‌پذیری، نوعدوستی و ایثارگری در جریان است.
«به محض تشخیص و شناسایی ویروس کرونا در کشور که اولین بار توسط پزشکان قم صورت گرفت، از مدیر درمان دانشگاه علوم پزشکی قم به‌همراه مدیر کل هلال احمر قم دعوت کردیم و در جلسه ستاد حوزوی بحران و حوادث غیرمترقبه کشور با حضور این عزیزان به بررسی ابعاد موضوع شیوع کرونا و اقداماتی که حوزویان در این زمینه می‌توانند انجام دهند، پرداختیم. در ادامه باتوجه به گستره کارهایی که طلاب می‌توانند برعهده بگیرند، تصمیم گرفتیم کمیته‌های تخصصی تشکیل دهیم تا فعالیت‌ها با نظم بهتری انجام شود. یکی از مهم‌ترین کمیته‌های 8 گانه‌ای که شکل گرفت، کمیته تخصصی "تجهیز و تدفین فوت‌شدگان ویروس کرونا" بود.»
حجت‌الإسلام‌والمسلمین زمانی برمی‌گردد به روزهای اول شیوع ویروس کرونا و شکل‌گیری موضوعی جدید به نام شیوه غسل، تکفین و تدفین هموطنانی که در اثر ابتلا به ویروس کرونا از دنیا رفته‌بودند: «یکی از موضوعاتی که در روزهای اول شیوع کرونا، مسئله‌ساز شده‌بود، موضوع غسل و کفن و دفن اموات ناشی از ابتلا به ویروس کرونا بود. غسل دادن این هموطنان برای نیروهای غسّالخانه، به یک دغدغه تبدیل شده‌بود. آن‌ها نگران بودند که در اثر غسل این اموات، ویروس کرونا به خودشان هم سرایت کند. به همین دلیل جرات نمی‌کردند وارد این کار شوند. از آن طرف، خانواده‌های این متوفیان هم شرایط و آمادگی انجام این امور را نداشتند. اینطور بود که پیکر فوت‌شدگان کرونا بلاتکلیف ماند. در روز دوم که خبر به طلاب رسید، موضوع برایشان سنگین آمد. گرچه پیکرها در سردخانه نگهداری می‌شد اما به‌اصطلاح روی زمین ماندن پیکر مؤمن، برای آن‌ها واقعاً قابل قبول نبود. به‌این‌ترتیب گروهی از طلاب، فرشته نجات شدند و با اعلام داوطلبی خود برای تجهیز و تدفین جانباختگان ویروس کرونا، گفتند: "احترام مؤمن، ایجاب می‌کند وارد عمل شویم. ما نمی‌گذاریم پیکر مومنان روی زمین بماند."»
اساتید حوزه و شخصیت‌های قریب‌الإجتهاد، داوطلب غسل و تدفین فوت‌شدگان کرونا
نیت که انجام خدمت و گره‌گشایی از کار همنوع باشد، فرقی ندارد در میدان جنگ با دشمن خدمت کنی، یا در مناطق زلزله‌زده و سیل‌زده، یا در بیمارستان یا در غسّالخانه و آرامستان. مرام طلبه‌های داوطلب در تمام موقعیت‌های بحرانی این آب و خاک، همین بوده. ویروس کرونا، همت بلند این مردان و زنان بی‌ادعا برای خدمتگزاری به هموطنان را از زاویه‌ای دیگر به تصویر کشید: «بدون هیچ‌گونه اعلام نیاز، گروهی از طلاب (خواهران و برادران) برای بحث غسل و کفن و دفن متوفیان ویروس کرونا مراجعه کردند و داوطلب شدند. وقتی موضوع را با مسئولان بهشت معصومه (س) مطرح کردیم، از این خدمت داوطلبانه و مخلصانه طلاب استقبال کردند. خوب است بدانید حتی از اساتید حوزه و شخصیت‌های قریب‌الإجتهاد هم در میان این داوطلبان حضور داشتند.
راستش را بخواهید باتوجه به شرایط خاصی که وجود داشت، در این زمینه برای حضور خواهران طلبه، سختگیری کردیم. گفتیم: باید اجازه‌نامه پدر یا همسر را برای این کار ارائه کنید. این خواهران هم به‌جای خالی کردن میدان، رفتند و با اجازه‌نامه پدر یا همسر برگشتند.»
فداکاری این طلبه‌های داوطلب حتی برای هم‌درس‌هایشان هم غافلگیرکننده بود: «درحالی‌که غسّال‌های رسمی از ترس سرایت ویروس کرونا، جرات نزدیک‌شدن به پیکر فوت‌شدگان را نداشتند، این طلبه‌ها آگاهانه و با علم به خطرات موجود، وارد میدان شدند. آن‌ها را که دیدم، یاد رزمندگان گردان تخریب در دوران دفاع مقدس افتادم که قبل از سایر رزمندگان وارد میدان مین می‌شدند و خیلی‌هایشان در راه پاکسازی مسیر حرکت رزمندگان به شهادت می‌رسیدند. این طلبه‌های داوطلب در کمیته تجهیز و تدفین فوت‌شدگان بر اثر کرونا هم، رزمندگان بی‌ادعای عرصه دفاع از سلامت هستند. جالب است بدانید وقتی از بخش رسانه‌ای حوزه برای تهیه گزارش از فعالیت این طلاب به بهشت معصومه (س) رفته‌بودند، با مخالفت آن‌ها مواجه شدند. این عزیزان گفته‌بودند: "ما برای مطرح شدن اینجا نیامده‌ایم. اجازه بدهید گمنام بمانیم."»
.jpg)
.gif)
0 دیدگاه